دستم را بالا می برم

و آسمان را پایین می کشم

می خواهم بزرگی زمین را نشان آسمان دهم !

تا بداند

گمشده ی من

نه در آغوش او . . .

که در همین خاک بی انتهاست

آنقدر از دل تنگی هایم برایش خواهم گفت

تا سرخ شود . . .

تا نم نم بگرید . . .

آن وقت رهایش می کنم

و می دانم

کسی هرگز نخواهد دانست

غم آن غروب بارانی

همه از دلتنگی های من بود . .... . !

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: